Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Chwałowicach zaprasza do szkoły

Jednymi z pierwszych więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz w Oświęcimiu byli mieszkańcy Ziemi Iłżeckiej. Pamięć o poniżej wymienionych oraz innych ofiarach okupacji w świadomości naszej społeczności powoli zanika. Dziś przypominamy historię trzech ofiar: Stanisława Kępińskiego i Stanisława Moskala z Błazin oraz Bronisława Giermasińskiego z Seredzic.

W dniu 5 grudnia 2016 r., w Publicznej Szkole Podstawowej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Iłży, odbyło się wręczenie nagród konkursu plastycznego „Zabytki Iłży”. Konkurs został przeprowadzony z inicjatywy Iłżeckiego Towarzystwa Historyczno-Naukowego  i wzięło w nim udział około 130 uczniów szkół podstawowych z Iłży, Pakosławia, Jasieńca Iłżeckiego i Seredzic. Prace wykonano w różnorodnych technikach, z wykorzystaniem oryginalnych materiałów, np. skorupki jaj, kora, sól. Konkurowano w 12 kategoriach.

W 1982 r. w Chwałowicach, w sąsiedztwie budynku Nadleśnictwa Małomierzyce, przy drodze z Nowej Wsi do szosy Iłża – Lipsko, odsłonięty został pomnik upamiętniający rozbicie przez oddział Batalionów Chłopskich hitlerowskiego sztabu dywizyjnego w Chwałowicach. Oddziałem ze zgrupowania Jana „Ośki” Sońty kierował Tadeusza „Baca” Wojtyniak, zaś brawurowa akcja partyzantów z dnia 28 lipca 1944 r. doprowadziła do przejęcia ważnych planów odcinka frontu Sandomierz – Puławy, dużej ilości broni, w tym maszynowej, a także amunicji.

Od 2004 do 2015 roku w Chwałowicach organizowane było we wrześniu lub październiku tzw. „Święto Kukurydzy”.

Dzień 22 października 1942 roku był kresem społeczności żydowskiej zamieszkującej Iłżę i kilka okolicznych mniejszych miejscowości. W tym roku przypada 74 rocznica tego tragicznego wydarzenia, które zostało upamiętnione przez członków Iłżeckiego Towarzystwa Historyczno-Naukowego symbolicznym zniczem złożonym przy pomniku na cmentarzu żydowskim.

Pod koniec swojego życia Stanisław Pastuszkiewicz zapisał wspomnienia dotyczące garncarstwa w Iłży. To unikalne i oryginalne dzieło - jak cała twórczość tego artysty ludowego - opowiada o świecie, który odszedł lecz zostawił po sobie gliniane pamiątki w muzeach i być może zawieruszone gdzieś na strychach, piwnicach lub w jeszcze innych kątach naszych domów.

Niegdyś miejsce, na którym stały nagrobki przypominające o życiu i śmierci Żydów mieszkających w Lipsku i okolicy. Dziś wzgórze porośnięte drzewami, pośród których ostał się jedyny ślad tamtych czasów - wystawiony blisko 140 lat temu nagrobek kobiety, czyjejś żony i matki cieszącej się wśród swojej społeczności poważaniem i prawością.

Zaledwie mały punkcik oznaczony czterema literkami pośród gęstwiny nitek rzek i innych punkcików oraz symboli podpisanych nazwami miejscowości, których brzmienie jest znajome choć nieco dziwne i starodawne. Tak na mapie, a w rzeczywistości sprzed kilku wieków miasto tętniące życiem w cieniu baszty zamkowej. Łukasz Babula opisuje Iłżę na mapach sprzed kilku wieków!