Tradycyjnie o północy w Wielką Sobotę w Iłży rozpocznie się obrzęd zwany barabanieniem. Mężczyźni będą chodzić po mieście i podczas postojów uderzać pałkami w wielki bęben. Nad ranem dotrą na Rynek, a przed samą rezurekcją, czyli przed godz. 6, zabębnią przy wielkich drzwiach kościoła. W ten sposób przywitają zmartwychwstałego Jezusa.

Bębniarzom towarzyszyć będą mieszkańcy Iłży, młodzi ludzie rzucający petardy, a gospodarze przed domami, w których wypada postój, jak zwykle zaproszą muzyków do domu i poczęstują jedzeniem, a nawet mocniejszymi trunkami.

Iłżecki bęben pochodzi prawdopodobnie z XVII wieku. Dokładna data jego powstania nie jest znana. We wnętrzu instrumentu są cyfry, które wskazują rok 1638 lub 1683. Wykonany jest z miedzianej blachy. Ma metr średnicy, a jego wysokość to 70 centymetrów. Na co dzień instrument jest przechowywany w kościele Najświętszej Maryi Panny. Tradycja barabanienia liczy podobno prawie 400 lat.

Odgłos bębna ma oznajmiać mieszkańcom, że nadchodzi wielka chwila - Chrystus zmartwychwstaje. Iłżanie mówią, że jak nie słychać bębna w Wielkanoc, to nie ma świąt.