Dla wszystkich, którzy pragną dobrze wypocząć z dala od metropolii, poznać naszą kulturę i tradycję proponujemy przyjazd do pięknego miasteczka Iłży.
Iłża to prastary ośrodek sztuki rękodzielniczej.
Już w XIII wieku znana była w Europie z wyrobów garncarskich. Przez kilka wieków garncarstwo iłżeckie przechodziło różne koleje. Rozkwit miasta powodował rozwój garncarstwa, natomiast wojny i pożary wpływały na upadek lub zahamowanie tego rzemiosła.
Największą sławą cieszyło się garncarstwo iłżeckie w XVI i XVII wieku reprezentując wysoką klasę swoich wyrobów. Z tego okresu spotykamy następujące wzmianki w naszej literaturze: Łukasz Górnicki w „Dworzaninie polskim” pisał o figlarzu, który udawał czarnoksiężnika i "zmówił się z babą, która pod zamkiem krakowskim, niedaleko lodownice, garnce iłżeckie przedawała". Starowolski w XVIII w. pisał: "Iłża miasto murowane, sławne było dla garncarskiego rzemiosła po całej Polsce". Krzysztof Opaliński w przedmowie do ,,Satyr? pisał: ,"Bo któżby się dla Boga strzymał w tym żelaznym Wieku, gdy dawno złoto minęło, a ledwo Gliniany nam dziś został i to nie Iłżecki ...". Achacy Kmita /1644/ w "Morocosmeach Babińskich" pisał o dzwonie: "Widziałem ja coś dawniej; jest to dzwon w Krakowie Nie szklany, nie żelazny, macie wierzyć mowie, ale zdun to zrobił z aż z Iłżeckiej gliny gdy weń uderzą, ma tę nad podziw nowiny, że go aż w Rzymie słychać ...".
Charakterystyczne cechy garncarstwa iłżeckiego to krągłość kształtów i efekty zestawienia barw różnych glinek. Iłżeccy garncarze dali dowód, że bez trudu prawie wszyscy wykonują ceramikę figuralną. Sztuka ta ma swój specyficzny charakter. Iłża przoduje nie tylko na Mazowszu, ale w całym kraju, jeśli chodzi o zdobienie przedmiotów lepionych ręcznie, a mianowicie figurek, ptaszków, kapliczek itp. Samo wymodelowanie ręcznie postaci ludzkich lub zwierzęcych wymaga dużej umiejętności. Na przestrzeni lat wiele
było w mieście pieców garncarskich. Dziś został jeden po mistrzu Pastuszkiewiczu. Piec Pastuszkiewicza jest piecem starożytnym, odbiegającym od pieca polowego, jest wysoki i oryginalny, przez co pozostaje pod opieką wojewódzkiego konserwatora zabytków. Jest też unikalna kolekcja ceramiki iłżeckich mistrzów rękodzieła w Muzeum Regionalnym. Iłżeckie tradycje rękodzielnicze kontynuowane są prze pracownie plastyczno-rękodzielniczą Domu Kultury oraz działalność Towarzystwa Ratowania i Promocji Zawodów Ginących. ZAPRASZAMY: Grupy zorganizowane – dzieci młodzież szkolną, uczestników zajęć artystycznych w placówkach pozaszkolnych i instytucjach kultury. Osoby niepełnosprawne uczestniczące w terapii artystycznej Szkolne wycieczki weekendowe realizujące programy edukacji regionalnej oraz autorskiej.
PROPONUJEMY:
Cykl zajęć artystycznych z zakresu rzemiosła rękodzielniczego, garncarstwa, ceramiki, zdobnictwa obejmujący:
- naukę przygotowania gliny do formowania, toczenia na kole garncarskim,
- wykonywanie figur, płaskorzeźb,
- zdobienia wykonywanych elementów, wypalanie w piecu ceramicznym wykonanych przedmiotów, które uczestnicy zajęć otrzymają na własność.
PONADTO: W programie szkoły tradycji oferujemy: zwiedzanie Muzeum Regionalnego z unikalną kolekcją ceramiki wycieczkę do warsztatu kowalskiego i obserwację wykonywania wyrobów użytkowych i metaloplastyki udział w zajęciach wykonywania rękodzieła ludowego (np. tkactwo papieroplastyka itp.)
DODATKOWE ATRAKCJE: wycieczki na basztę widokową iłżeckiego zamku przejazdy kolejką wąskotorową zwiedzanie ogrodu botanicznego
/Arboretum Nadleśnictwo Marcule/ zajęcia rekreacyjno-sportowe dyskoteki, dancingi, imprezy integracyjne.
Zakwaterowanie uczestników w komfortowych pokojach 1-3 osobowych z łazienką. Smaczne, domowe posiłki. Czas trwania pobytu w Iłży oraz zajęć szkoły tradycji w Iłży do ustalenia. Wszyscy zainteresowani korzystaniem z naszej oferty proszeni są o kontakt.
Dom Kultury w Iłży os. St. Staszica 13
email: dkilza@wp.pl
tel./fax. (48) 616 31 08
(48) 616 28 77