Rozwijająca się szybko sztuka teatralna i filmowa niosła ze sobą dobro jak i niebezpieczeństwa zgorszenia. Dlatego w trosce o dobro duchowe kapłanów diecezjalnych Konferencja Biskupów dnia 5 III 1926 r. zakazała uczęszczania na te przedstawienia. Okólnik z 1927 roku do Kuratorów Okręgów Szkolnych określał uczęszczanie młodzieży szkolnej do kinematografów ( dawna nazwa kina). Wyjątkiem były przedstawienia urzędowe, amatorskie i szkolne. W podobnym tonie w 1928 roku zabroniono młodzieży do lat 17 chodzić do kina, z wyjątkiem „wyświetlania obrazów dostępnych dla młodzieży”.
Nowe zdobycze filmu - przeźroczy duszpasterze w 1928 roku wprowadzali do swej pracy łącząc je z katechezą, przemówieniami i różnymi odczytami. Objazdowe ekipy z kina „Oświata”, wyświetlały w dekanacie iłżeckim 31 marca 1931 w Prendocinie – parafia Iłża przeźrocza: „Życie i męka Pana Jezusa” oraz film „Widoki Szwajcarii”, a następnego dnia wyświetlano w Krzyżanowicach. Rok później w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, 1932 roku po sumie, w budynku gminy Krzyżanowice odbył się odczyt z przezroczami o gazach trujących”.  13-14 września 1936 wieczorem w remizie straży iłżeckiej, wyświetlano film religijny: „Dzieje duszy św. Teresy od Dzieciątka Jezus”. Wyświetlanie przeźroczy w wiejskich parafiach dekanatu iłżeckiego było dużym przeżyciem dla ich uczestników. W Czerwonej  1969 roku w kościele wyświetlano przeźrocza o „Hetmanie Królowej Świata” – ojcu Maksymilianie i świętym Stanisławie Kostce.  W Jasieńcu w 1971 roku przez 3 dni wyświetlano przeźrocza o św. Stanisławie Kostce na nabożeństwie stanowym dla młodzieży. Na kursie przedmałżeńskim w Jasieńcu 7 marca 1977 roku był wyświetlany film: „Misterium życia”. W Iłży w 1976 roku, był wyświetlany w kościele film: „Szopka 1000–lecia”, który nie wzbudził zainteresowania.
Transmisja 22 października 1978 z wyboru Polaka na stolicę Piotrową w Rzymie była emito-wana w Telewizji Polskiej. Duszpasterze gorąco zachęcali wiernych, by oglądali to wydarzenie. Również uroczystości pogrzebowe prymasa Wyszyńskiego, oglądano z zainteresowaniem przy zachęcie kapłanów i przesunięciu nabożeństwa majowego zaraz po sumie.
Duszpasterze wykorzystywali również szybki rozwój fotografii w pracy duszpasterskiej. W Krzyżanowicach proboszcz po I komunii świętej w 1953 roku wspólnie z dziećmi zrobił zdjęcie, a później były one robione indywidualnie. W Kazanowie po śniadaniu było wspólne zdjęcie komunijne. W 1962 roku padał deszcz i „nie było wspólnej fotografii”. Dwa lata później proboszcz notuje że „fotografii ogólnej nie było, parę grupek i indywidualnych”. W Jasieńcu w 1981 roku, dzieci komunijne przychodziły po południu na nabożeństwo majowe i po jego zakończeniu miały robione zdjęcia. Biblioteka Narodowa w 1955 roku robiła mikrofilmy dokumentów archiwalnych, znajdujących się w parafiach, dla celów naukowych. Proboszcz kazanowski ks. Figarski doceniał w dokumentowaniu wydarzeń parafialnych.  W 1965 roku opisał historię parafii, ilustrując ją zdjęciami, jeden egzemplarz ofiarował biskupowi Gołębiowskiemu. Również 50-lecie swej pracy kapłańskiej, opracował w tym stylu.
Inną formą zastosowania fotografii w parafii Kowalków w 1967 roku  był rzutnik „ Diapol”  który służył do wyświetlania tekstów pieśni religijnych, podczas sprawowania liturgii. W 1969 roku parafia Alojzów ekran filmowy z rzutnikiem. Był niezwykle pomocny podczas śpiewania, wtedy wszyscy brali czynny udział. Godnym odnotowania faktem było ilustrowanie kroniki parafialnej zdjęciami z różnych uroczystości i opisywanie ich. Takie całościowe ujmowanie problematyki niezwykle ubogacało klimat i czas miniony zamknięty omawianym okresie. Kronika parafii Czerwona, zawiera zdjęcia od powstania parafii. Kronika parafii Mirzec zawiera materiał zdjęciowy za czasów ks. W. Ślusarczyka. Kronika parafii Kazanów  zawiera zdjęcia parafialne z czasów ks. L. Figarskiego.